Psalm 103, 2
In het verpleeghuis, waar ik vroeger gewerkt heb, zongen we ’t nog in de oude berijming: “Vergeet nooit één van Zijn weldaden, vergeet ze niet.’Is God, Die z’ u bewees!” Oude gespierde taal, een dringend appél op ons geloof.
Niet vergeten! Dat is een opdracht en een opgave tegelijk Want voor velen is ’t een zegen, dat de mens vergeten kan en vergeten mag. Ik denk aan al die mensen, die iets ergs hebben meegemaakt, of in kommervolle lichamelijke of geestelijke en psychische omstandigheden verkeren of verkeerd hebben. Wat is het goed om dán te kunnen vergeten. Mensen bijvoorbeeld in een verpleeghuis, die zo veel moeten missen. Je bent je oude vertrouwde omgeving kwijt; man en vrouw worden van elkaar gescheiden; er wordt maar met je gedaan. Als je terugdenkt aan de tijd, toen het er allemaal nog was, toen je ook zelf nog iets voorstelde, dan schieten de tranen je in de ogen.
Toch zijn er dingen in je leven, die je eigenlijk nooit vergeten mag! “Vergeet nooit één van Zijn weldaden!” Het zijn Gods weldaden, die voortdurend bij ons moeten blijven, in gedachten en herinneringen. Niet vergeten, wat God allemaal voor u heeft gedaan en wat Hij allemaal nóg doet. Een vraag aan u persoonlijk: denkt u nog wel eens terug aan het ogenblik dat u Belijdenis deed of in de kerk getrouwd bent? Of de Heilige Doop hebt ontvangen? Ik weet wel, u bent er toen niet zelf bewust bij geweest, want daarvoor was u nog te klein. Maar toch, u bént gedoopt, en dat is niet mis! Denkt u daar we eens aan? Hoe bevoorrecht u eigenlijk bent? Als Maarten Luther het moeilijk had, sprak hij zich altijd zelf moed in met de gedachte: “En ik ben tóch gedoopt! Ik ben gedoopt!” Dat betekende voor hem, dat God beloofd heeft voor hem te zorgen, en dat hij daar nu op vertrouwen mag. Denkt u nog wel eens terug aan al die momenten, waarin u God zo heel dicht nabij u wist? Ook die momenten, waarin u zelf stilletjes “ja” tot God zei? Nooit vergeten, het zijn toch Gods weldaden!
Ik weet wel: een mens vergeet zo gemakkelijk. Zou dat niet onze grootste zwakte zijn? Alles is zo gauw weer vergeten! Ook de mooie beloftes, die je deed, toen je er zo slecht aan toe was. We gaan zo gauw weer over tot de orde van de dag!
Het is ook zo, dat je niet altijd aan alles kunt blijven denken. En verdrietige dingen in je leven wil je ook wel gauw vergeten. Toch is het goed om bepaalde zaken voortdurend in herinnering te houden: Gods weldaden! Gods wonderbare uitreddingen! Vroeger waren ze er nog en nóg zijn ze er en ze zullen altijd opnieuw blijven komen. Let maar op! Gods weldaden laten u niet los. En ze vragen van ons ook een antwoord. Gods weldaden zijn gave en opgave tegelijk. God is onze Gever en wij laten die Gever niet los. Wij houden Hem aan Zijn woord, luisteren ook naar Hem en doen wat Hij van ons vraagt. God denkt aan ons, zó ook moeten wij denken aan Hem! Zijn grootste weldaden waren Goede Vrijdag en Pasen. We hebben het pas nog gevierd. Houdt het bij u ook in de komende tijd. Daarom:
Vergeet niet één van Zijn weldaden, vergeet ze niet! Never!
in de catechismus HC antwoord 20 en zondag 20 komt het begrip weldaden voor.
de eerste geeft aan dat een gelovige niet alleen gelooft dat Jezus zijn redder is maar dat die gelovige dan ook al de weldaden van Jezus gebruiken moet.
de tweede geeft aan dat de heilige geest de weldaden grag wil uitwerken in het dagelijkse leven van een gelovige.
grandioos alle mooie hemelse cadeaux van jezus.