In het licht van de dood en hoe je daarmee om moet gaan vragen veel moeilijke vragen om een oplossing. En die is niet altijd gemakkelijk te geven. Ik noem er enkele: Wat is de mens? Wat is de zin van het lijden? Wat betekent de dood? Wat moeten we aan met het kwaad?
Euthanasie
"Een schreeuw om de dood is een schreeuw naar het leven", zo wordt wel eens uitgelegd. Dat wil dus zeggen, dat iemand, die zegt liever dood te willen, eigenlijk bedoelt dat hij hunkert naar het leven. Vragen om de dood kan dan zijn: vragen om het leven. Aandacht vragen: "help me toch, want zó kan ik niet verder!" Dit is ook waarom onze nieuwe regering de "ruimte rondom euthanasie" wil vergroten. Er moet meer aandacht komen voor het "waarom" van de euthanasie. Waarom willen mensen dood? Zou het niet zo zijn, dat zij best wel langer wilden leven, als ze maar geholpen werden? Als het leven voor hen nog maar iets te betekenen kon hebben?
Pastorale aspecten van de euthanasie VII
Bij euthanasie spelen enkele zaken een belangrijke rol: zelfbeschikkingsrecht, je religieuze instelling, en natuurlijk ook de wetgeving. Je kunt je afvragen: mag een mens wel zelf over zijn leven beschikken? Een Christen zal zeggen: nee, natuurlijk niet. Het is immers zo: de Heer geeft en de Heer neemt, ons leven ligt in Zijn hand.
Pastorale aspecten van de euthanasie VI
Vanuit het Nieuwe Testament staat het leven na de dood voor de gelovige vast. Het is een heerlijk leven, een eeuwigheidsleven, een stukje van de nieuwe schepping! Dit leven begint nu al hier op aarde, en de dood kan daarin geen spelbreker zijn. Dat betekent, dat in Bijbels perspectief de begrippen "sterven" en "leven" verschillend gebruikt kunnen worden: letterlijk en geestelijk (overdrachtelijk). Iemand, die niet gelooft, is eigenlijk al dood, maar iemand die gelooft kan eigenlijk niet dood.
Pastorale aspecten van de euthanasie V
Ziet nu, dat Ik het ben.
Daar is geen God behalve Mij.
Ik dood en doe herleven,
Ik verbrijzel en genees,
En niemand is er die redt uit Mijn macht.
Daar is geen God behalve Mij.
Ik dood en doe herleven,
Ik verbrijzel en genees,
En niemand is er die redt uit Mijn macht.
Pastorale aspecten van de euthanasie IV
U heeft gezien, dat euthanasie de laatste tijd weer in het middelpunt van de belangstelling staat. Dit heeft zeker te maken met het standpunt van de Christen Unie en het proces, dat tegen een euthanasieconsulent, dhr. Ton Vink, gevoerd is.
Pastorale aspecten van de euthanasie III
De individualisering, de voortschrijdende wetenschap, het zelfbeslissingsrecht en nog zo veel meer zaken hebben er voor gezorgd, dat de mens mondiger wordt. Ook de ontkerkelijking speelt hierin een grote rol. Men raakte daardoor los van de aloude waarden en normen van het geloof. Leven en sterven is geen sociaal gebeuren meer, maar een individuele zaak. De mens kan zelf wel over leven en dood beschikken. Hij heeft daarvoor de Bijbel en het geloof niet meer nodig! Dat is zo bij het begin van het leven, de geboorteplanning en het afbreken van een zwangerschap, en dat is ook zo bij het eind van het leven.
Pastorale aspecten van de euthanasie II
Sinds André Rouvoet van de CU is aangeschoven bij de kabinetsbesprekingen wordt er weer meer over euthanasie gesproken. Kan Rouvoet bereiken, dat er dienaangaande een wat strengere opstelling gaat komen in onze Wet? Velen zijn immers van mening, dat de euthanasiewetgeving onder Paars veel te ruime vormen heeft aangenomen.
