Toen die vreselijke wereldoorlog in 1918 eindelijk ten einde was, kregen we in Nederland nog een vervelende nasleep. Ons land was weliswaar neutraal geweest, maar toch kwam toen de Duitse keizer nog…
Begrijpelijk, dat het Duitse volk schoon schip wilde maken en eindelijk van het “oude regime” verlost wilde worden. De revolutie brak uit en de “kronen” rolden door de straten. De keizer, 18 koningen, groothertogen, hertogen en andere vorsten werden door het opstandige volk van de troon gezet. De keizer en de kroonprins vluchtten naar Nederland, waar zij asielrecht kregen. De kroonprins is later naar Duitsland teruggekeerd, maar de keizer bleef op zijn slot in Doorn wonen en is daar in de 2e wereldoorlog overleden. Nu is dat kasteel een trekpleister geworden voor uitstapjes.
Na die wereldoorlog was het voor ons land en de koningin ook niet zo gemakkelijk. Hoewel Nederland neutraal was, heeft het land toch erg geleden onder de oorlog. Er was veel armoede en werkeloosheid. Wel werd nog in 1923 het zilveren jubileum van de koningin gevierd, maar het was duidelijk dat er moeilijke tijden aanbraken. Politiek was er maar één man, die de zaak in het gareel kon houden: Colijn. Men verwachtte van hem wonderen, maar die kon ook hij niet geven. Er was ook nog de zogenaamde Belgische kwestie. Na de 1e wereldoorlog wilde België ons Zeeuws-Vlaanderen en Zuid-Limburg annexeren. Dat gaf veel opschudding! Gelukkig kon onze minister van Buitenlandse Zaken Jonkheer Van Karnebeek de Geallieerden overtuigen, dat die twee gebieden helemaal niet bij België wilden en dus bij Nederland hoorden. De annexatie ging toen gelukkig niet door!
Een lichtpuntje in deze crisistijd was de droogmaking van de Zuiderzee, waarvan we vorige week nog het 75-jarige jubileum hebben herdacht. Het was het grootse werk van de minister ir. Lely. Op 29 mei 1932 was de afsluitdijk klaar. De dijk was 24 km lang en werd overal in de wereld als een “wereldwonder” geroemd. Onder aan het monument aan de Friese kant staat nog het gedenkwaardige opschrift: “Een volk dat leeft, bouwt aan zijn toekomst”.
Daarna kreeg je nog de droogmaling van de Wieringermeerpolder, gevolgd door nog meer indrukwekkende waterwerken. Ja, een klein volk kon grote dingen presteren! Koningin Emma had daar al zo vaak op gewezen. En het is geen wonder, dat kroonprins Willem-Alexander iets met het water heeft!
Na de beurskrach in New York in 1928 waren de aandelen overal gekelderd. Er waren mensen, die van de ene op de andere dag straatarm waren geworden. Het waren echte crisis-jaren. Door al die ellende kwam het socialisme en ook het nationaal-socialisme van Anton Mussert sterk opzetten. Gelukkig wist Colijn met zijn “crisis-kabinet”het volk door deze moeilijke jaren heen te loodsen. Hij moest daartoe wel impopulaire maatregelen nemen zoals bezuinigingen tot zelfs verlaging van salarissen toe en de opvang van werkelozen in werkkampen.