Kerken kijken – Vezelay

Na het korte uitstapje naar Dijon gaan we weer terug naar de Romaanse kerkbouw in de 12e eeuw. In Autun was de kerk gewijd aan Lazarus, hier in Vézelay, direct in de omgeving had men gekozen voor Maria Magdalena.

Na het korte uitstapje naar Dijon gaan we weer terug naar de Romaanse kerkbouw in de 12e eeuw. In Autun was de kerk gewijd aan Lazarus, hier in Vézelay, direct in de omgeving had men gekozen voor Maria Magdalena. De kerk heet dus de Sainte-Madeleine. De kerk ligt op een heuvel. Na een geweldige brand in 1120 is men begonnen met een nieuwe kerk, die groter was dan de oude, om al de pelgrims te kunnen herbergen. De bouw werd in 1215 afgesloten. Hoor, hoe Aly Brug de aanblik van deze prachtige kerk beschrijft (in het Centraal Weekblad van 31 augustus jl.):
“Ze ligt op een driehonderd meter hoge heuveltop in het noorden van het Parc du Morvan en ziet uit over een schilderachtig dorpje. Iedere dag bekijkt ze het brede lint van mensen in de smalle straat naar de heuvel, mensen die haar om religieuze of toeristische redenen willen ontmoeten. Ze is indrukwekkend en sereen tegelijk, haar leven is veelbewogen, daarbij herbergt ze ook nog eens de relieken van Maria Magdalena.”

De buitengevel is in de loop der eeuwen verwoest en nu n iet meer origineel, toch heel mooi gerestaureerd in de 19e eeuw. Het inwendige van de kerk is heel bijzonder, echt een hoogtepunt van de Romaanse bouwstijl in Frankrijk.

Wanneer je de drempel van de kerk overgaat kom je in een donker voorportaal.
Aly Brug beschrijft het zó:
“Het voorportaal (nartex) van de kerk is in schemer gehuld, bezoekers schuiven in grote stilte om elkaar heen om toch vooral het grote en centrale timpaan boven de brede toegangsdeuren naar de kerk te kunnen zien. In het midden zit Christus in de mandorla (amandelvormig aureool), omringd door de apostelen die de Heilige Geest ontvangen. De figuren komen los van de achtergrond, de gewaden lijken te wervelen door windvlagen, op de gezichten is duidelijk expressie te zien, ook de gebaren zijn sprekend. Op de binnenste ring prijken allerlei volken gedeeltelijk verbeeld als vreemdsoortige dieren en op de band onder Christus trekken menselijke gedrochten met dierenkoppen, reuzen en pygmeeën in lange rij voorbij…”

Links van het timpaan zien we nog afbeeldingen uit de jeugd van Christus, zoals zijn geboorte.

Nog een doorkijkje van boven:

Dan zien we het middenschip: een weg van donker naar licht!

En als we naar boven kijken, zien we het prachtige plafond van geblokte ribben:

Het oog wordt getroffen door mooie ronde portalen en sierlijke bogen:

Tenslotte nog één van de 99 kapitelen, waarop de oude verhalen van de Bijbel staan uitgebeeld.

Voor meer foto’s van de Sainte-Madeleine in Vézelay, klik hier.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *