Engelbewaarder

Er ontstond een plotselinge haast onverklaarbare vrede in me. Het leek de zachte aanraking van mijn bewaarengel, die mogelijk stond voor een kleine berisping. ‘Jij wilt alles maar zelf oplossen, vaak waar dingen niet op te lossen zijn. Geef je wat meer over, heb vertrouwen en laat mij, gezant van God, een stukje overnemen.’ Toen was het stil en leek hij weg te wieken op zijn sterke vleugels. Maar de hele dag bleef die stille warmte in me nagloeien…

Boekomslag. Engelbewaarder. Michel van der Plas.Gisteren ruimde ik de steeds hoger wordende papierstapel naast mijn computer op. Vluchtig bekeek ik het materiaal om het vervolgens in de prullenmand te deponeren. Tot ik opeens een vel papier in handen had waarop in grote letters een fragment uit de bundel Engelbewaarder stond. Hoe kwam dit hier terecht, had ik het misschien naar iemand in verdriet willen sturen? Aandachtig las ik de woorden:

Vlieg met me weg totdat ik overal
het land zie door Gods eeuwig licht beschenen
en aan jouw zij van liefde zingen zal.

De boel de boel latend dook ik in de boekenkast en nam het fraai uitgevoerde boek van de dichter Michel van der Plas ter hand. Opgegroeid met het begrip bewaarengelen verwoordt hij in een cyclus persoonlijke, haast intieme gedichten de gesprekken die hij voert met zijn bewaarengel. Hij prijst hem, hij knort op hem, hij maakt hem deelgenoot van zijn twijfel. Maar hij laat de engel ook weten hoe hij Gods liefde voelt en zich daarin getroost voelt en beschermd weet.

Herhaal me vaak dat het Gods goedheid is
die mij aan jouw bestaan heeft toevertrouwd,
want dan begint onze geschiedenis
met de verklaring dat hij van mij houdt,

en dan wordt het ook nooit meer kaal en koud
als ik het zicht op mijn bestemming mis:
zijn liefde staat eeuwen en eeuwen oud
achter de nacht waarin ik naar hem gis.

Ik bladerde en las en dacht na. Bewaarengelen? Had ieder mens een engel die rond hem / haar  zweefde? Er ontstond een plotselinge haast onverklaarbare vrede in me. Het leek de zachte aanraking van mijn bewaarengel, die mogelijk stond voor een kleine berisping. ‘Jij wilt alles maar zelf oplossen, vaak waar dingen niet op te lossen zijn. Geef je wat meer over, heb vertrouwen en laat mij, gezant van God, een stukje overnemen.’ Toen was het stil en leek hij weg te wieken op zijn sterke vleugels. Maar de hele dag bleef die stille warmte in me nagloeien…

Aly Brug.

Engelbewaarder (2005) van Michel van der Plas
ISBN 90 259 5553 3, 32 blz., 12.90 Euro

(Eerder gepubliceerd in Centraal Weekblad.)

Zie ook: Digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren. Gedicht “Engelbewaarder”.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *