De oliebol voorbij

Sinds ons huwelijk (en die mag al 47 jaar duren!) heeft Tilly elk jaar oliebollen en appelflappen gebakken. Vroeger deden we dat met goudrenetten, dat hoorde zo, Maar sinds we van de Jonagold zijn gaan houden, doen we het met die appel. We halen ze uit Zeeland, uit de streek waar we lang gewoond hebben, het is de lekkerste appel! Lekker zacht-zuur, prima voor de flappen. Wat zeg ik, flappen?

Elk jaar komt weer de vraag: zullen we nog oliebollen bakken en appelflappen? Of alleen maar appelflappen? Het is toch wel een heel werk! Dagen lang liep mijn vrouw al zuchtend rond: zullen we? Of zullen we eens een keer niet? En het komt er altijd weer op neer: laten we ’t toch nog maar eens doen! De kleinkinderen vinden ze zo lekker! En je kunt ze toch niet teleurstellen? Bovendien, het is traditie. Sinds ons huwelijk (en die mag al 47 jaar duren!) heeft Tilly elk jaar oliebollen en appelflappen gebakken. Vroeger deden we dat met goudrenetten, dat hoorde zo, Maar sinds we van de Jonagold zijn gaan houden, doen we het met die appel. We halen ze uit Zeeland, uit de streek waar we lang gewoond hebben, het is de lekkerste appel! Lekker zacht-zuur, prima voor de flappen.

Wat zeg ik, flappen?

Onze kleinzoon Chris werd in Bleiswijk door zijn moeder naar de bakker gestuurd om appelflappen te kopen. Het was Oudjaar en nog vroeg in de ochtend. Toch stond er al een hele rij mensen in de winkel. Het was nummertjes trekken en achteraan aansluiten. Die arme jongen wachtte rustig zijn beurt af en deed zijn bestelling. “Appelflappen?”, zei de bakker “Ja”, zegt Chris, “die kleine ronde dingen met een schijf appel erin.” “Bedoel je niet appelbeignets?” zei de bakker nog eens. “Nee hoor” zei Chris beslist, “het moeten appelflappen zijn en dat daar zijn geen appelflappen!” en hij keerde zonder iets huiswaarts. Daar kreeg hij natuurlijk van zijn moeder op de kop! Die stuurde vervolgens het oudere zusje, Dieni, maar ditmaal naar een andere bakker, want Bleiswijk heeft twee bakkers. Daar aangekomen, weer een rij mensen en nummertjes trekken. Deze bakker verkocht Dieni de appelflappen. Ze vermoedde misschien wel dat er iets niet klopte: waren deze grote en driehoekige appelflappen wel de appelflappen die haar moeder wilde? Maar ze heeft ze toch maar meegenomen. Thuis gekomen kreeg ook zij op haar kop! Arme kinderen! Hun moeder begreep er immers niets van: die had van huis uit nooit anders geleerd dan dat appelbeignets gewoon appelflappen genoemd worden. En die andere dingen, die driehoekkige flappen, ja, dat zijn eh… driehoekige appelflappen.

Appelflap.

Appelflappen of appelbeignets?    

Zo kun je kinderen wel om een boodschap sturen… en gelukkig: de appelflappen van Dieni waren erg lekker. Net zoals die van Oma! Dagen lang hebben zij ons en de kleinkinderen vreugde bereid! Volgend jaar zien we wel weer!

3 gedachten over “De oliebol voorbij”

  1. appelbeignets zijn het, je hebt gelijk en daarvoor ben je trouwens geen kakker, want het is een feit dat appelflappen driehoekig zijn en appelbeignet gefituurde appelringen met een lekker korstje!

  2. hugo
    maar hoe maak je goede appelbeignets? die ik maak worden heel gauw zacht en klef.wie weet een goed recept???

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *