Gedicht van Martie Genger n.a.v. de vliegramp.
Waarom zijn de zeeën zo zout
Is dat van al onze tranen?
Waarom de hemel zwart van rook
Wrakstukken tussen het koren
Die granen bedoeld voor ons brood
Kindjes gaan op in de vlammen
En honderden vonden de dood
Ratten besluipen het slachtveld
Tussen de rottende lijken
graaiend naar juwelen en geldWeest niet bedroefd en niet getreurd
“t Was een ‘vergissing’ dus ’t gebeurt
Want hoor…ook de beste immers
laten soms wel steekjes vallen
een mens is maar een mens nietwaar?
Daarom nog niet met z’n allen
De schuld te geven aan elkaar
En ja…zo loopt men er mee weg
En dat is dan weer voor mekaar.
Tot de volgende keer dan maar.Martie Genger