Handelingen 7, 34
“Ik heb hun zuchten gehoord”
Stefanus is gevangen genomen en voor de Hoge Raad geleid om verhoord te worden. Nu verdedigt hij zich. Hij wijst op de roeping van Abraham, de onderdrukking van Gods volk in Egypte, de ontmoeting van Mozes met de Heer in het brandende braambos. Toen zei God: “Ik heb hun zuchten gehoord”.
Dat was ook voor de man, Stefanus, zelf een hele troost. Zelf zo zwaar verdrukt, mocht hij prediken hoe God het zuchten van de verdrukten hoort! Voor allen, die een lijdensweg moeten gaan is het een troost en steun te mogen weten en ervaren, dat hun leed niet onopgemerkt blijft bij God en bij onze grote voorspraak Jezus Christus, die voor ons bij de Vader pleit.
Dikwijls is de aarde een tranendal genoemd. Niet ten onrechte. Er is zo veel lijden, zo veel immens verdriet, er zijn zo veel gebroken mensen, onderdrukt en vernederd. Zegt Paulus het niet zó in Romeinen 8, 22: “Want wij weten, dat tot nu toe de ganse schepping in al haar delen zucht en in barensnood is.” Talloos zijn de zuchten, die naar de hemel opstijgen, overal in de wereld. Er is geen huis zonder kruis en er zijn geen schouders, die geen juk hebben te dragen.
In deze o zo menselijke benauwenis laat God ons ook vandaag weten: “ik heb uw zuchten gehoord!”
Onthoudt dit! Het kan het begin betekenen van uw verlossing!