Licht in de nacht

Als wij Zijn lijden en sterven gedenken, zullen wij ook in eigen leven moed krijgen om te dragen en te dulden, ja, om in de bangste duisternis licht te zien, het licht van Pasen.

Johannes 13, 31
“Nu is de Zoon des mensen verheerlijkt en God is in Hem verheerlijkt”

Zo spreekt de Heer in het Johannes-Evangelie, als Hij midden in het lijden staat. De poorten der hel kunnen Hem niet overweldigen, maar Hij moet er wel doorhéén… Goede Vrijdag… Stille zaterdag, om daarna in te gaan in de luister van Gods heerlijkheid… PASEN!

Die heerlijkheid houdt Hij al vast in Zijn lijden en die heerlijkheid houdt Hem vast, als Hij staat voor de dood. Daarom kan Hij zeggen: “Nu wordt de Zoon des mensen verheerlijkt”.

Al eerder, aan het begin van het Johannes-Evangelie, in hoofdstuk 3 vers 14, wijst de Heer op de verhoging van de Zoon des mensen. “En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet ook de Zoon des mensen verhoogd worden, opdat een ieder, die gelooft, in Hem eeuwig leven hebbe”. Dat is dan ook de grote troost, die steeds weer opnieuw voor ons van het lijden en sterven van de Heer uitgaat: dat het voor ons is gebeurd, opdat wij eeuwig en gelukkig zouden leven. Daarom gedenken wij al deze dingen in de Lijdenstijd. Het mag ons vertrouwen geven, dat Hij alles voor ons, gelovigen, volbracht heeft. Dan kunnen wij daarin ook rust en vrede vinden in ons eigen leven, zeg maar: voor onze ziel, voor ons hart, dat dikwijls zo onrustig en angstig is. “Hart, onrustig, vol van zorgen, vleugellam geslagen ziel…”  (Ps.42).

Als wij Zijn lijden en sterven gedenken, zullen wij ook in eigen leven moed krijgen om te dragen en te dulden, ja, om in de bangste duisternis licht te zien, het licht van Pasen. Psalm 42 gaat verder: “Hoop op God en wees geborgen. Hij verheft wie nederviel”. Daarom wensen we elkaar een Gezegende Lijdenstijd toe!

Licht in de nacht

Nu dapper verder gaan, met opgeheven hoofd,
Met opgeheven hart en vol vertrouwen
Dat God je zorgen en je liefde zal aanschouwen
En in Zijn hart bewaart, zoals Hij heeft beloofd.

Probeer nu recht voortuit te kijken, naar dat punt,
Dat kruispunt, waar de Heer je wil ontmoeten
En je met uitgestoken hand wil groeten,
Je voort wil helpen, als jij haast niet verder kunt.

Want juist al laten alle mensen je alleen
En denk je dat je alles op moet geven,
Dan komt de Heer en schept je een nieuw leven
Waar je Zijn Zoon zult zien door duizend nachten heen…

(Nel Benschop, uit de bundel “Zo zag ik Hem”)

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *