Wij gaan een nieuw jaar in. Wat zal het ons brengen? Aan voor- en tegenspoed, aan liefde en haat, aan geloof en ongeloof? Dat vraag je je onwillekeurig af. Menselijkerwijs is de toekomst ook allesbehalve zeker!
Met God gesproken is onze toekomst echter wél zeker. Psalm 23 zegt het zo duidelijk, dat we niet onzeker, niet ongerust, niet bang hoeven te zijn in het nieuwe jaar. Hebben we niet een Gids, Die met ons meegaat? In plaats van onzekerheid en bezorgdheid stelt die Gids hoop, vertrouwen, goede moed, zekerheid dat ook het nieuwe jaar 2007 goed zal zijn, omdat het rust in Gods hand. Het wordt weer een Annus Domini: een jaar van de Heer!
“Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis, Ik vrees geen kwaad, Want Gij zijt bij mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij.” (Psalm 23, 4)
Ook al zal het nieuwe jaar ons brengen in een dal van diepe duisternis, we hoeven niet bang te zijn, want God is bij ons: Zijn stok en Zijn staf zullen ons sterken en vertroosten. En u weet wat daarmee bedoeld wordt. Het is een beeld van de herder: stok en staf zijn werktuigen, waarmee hij de kudde in bedwang houdt en zelf kan uitrusten. Stok en staf zijn hulpmiddelen, waarmee God ook ons kan “bewaren”. Ja, de Psalmdichter is vol vertrouwen. Zelfs als de dood er mee gemoeid is… dan nog hoeven we niet bang te zijn! Hier licht het geloof in Pasen op. Een diepere duisternis dan toen is er niet geweest: Gods Zoon gedood door mensenhanden. Maar ook een heerlijker licht dan toen is er niet opgegaan! En zo mogen ook wij vertrouwen op Gods macht. Hij bewaart mij en wijst mij de weg en leidt mij in Zijn heerlijkheid!
Dat is onze troost en zekerheid in het komende jaar. De Bijbel leert ons lijden en heerlijkheid te verbinden. Het lijden wórdt heerlijkheid! De duisternis wórdt licht. Hoeveel houvast hebben we, als de donkere dagen in het leven komen? Kunnen we dan ook zeggen: ik vrees geen kwaad, want Gij zijt bij mij? Dat is innerlijk, geestelijk houvast. Dat hebben we nodig in het nieuwe jaar. Maar dat ook juist wil God ons geven! Daartoe hebben we Kerstmis gevierd en gaan we op naar Pasen. De Immanuël is geboren, is onder ons, en Zijn naam betekent dat ook: God met ons, bij ons, in ons, naast ons als de Gids, Die ons van stap tot stap leiden zal door het jaar heen.
Die Gids gaat mee in de diepte, in angst en vertwijfeling, in de dood. Dat mag ons met zekerheid het nieuwe jaar doen ingaan. Ook 2007 rust op Zijn schouders. Ook mijn leven wordt door Hem gedragen.
Moedig sla ik dus de ogen
Naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen.
Vader, wat Gij doet is goed.
Leer mij slechts het heden dragen
Met een rustig kalme moed.
Waar de weg mij brengen moge,
Aan des Vaders trouwe hand
Loop ik met gesloten ogen
Naar het onbekende land.