En het woord Gods wies

Wat is dat nu voor een raar woord ‘wies’? Het komt van ‘wassen’. En dat weer heeft niets met schoonmaken te maken. Het is het ouderwetse woord voor ‘groeien’. Zoals wij nu nog spreken van ‘gewas’. Als het Woord van God ‘wies’, dan zat er dus groei in!

Handelingen 6, 7

Wat is dat nu voor een raar woord ‘wies’? Het komt van ‘wassen’. En dat weer heeft niets met schoonmaken te maken. Het is het ouderwetse woord voor ‘groeien’. Zoals wij nu nog spreken van ‘gewas’. Als het Woord van God ‘wies’, dan zat er dus groei in!

Lukas beschrijft die groei in zijn boek van de Handelingen van de apostelen. Hij laat zien, hoe die groei van Gods Woord zichtbaar werd in allerlei wondertekenen, die de apostelen verrichtten en de geweldige toeloop van mensen, die dat tot gevolg had. De Gemeenten groeiden enorm. Iets waar we vandaag jaloers op kunnen zijn! De nieuwe heilstijd van God was kennelijk aangebroken.

De Joodse leiders probeerden dat wel tegen te gaan door allerlei dwangmaatregelen. Maar zij bereikten slechts het tegengestelde: steeds meer mensen voegden zich bij de Gemeenten. Daar waren veel arme mensen bij, zoals weduwen en gehandicapten, en niemand kwam te kort. Men wist te delen! Ja, het Woord van God wies!

Ons leven is vol dode woorden, die nooit verder komen dan het eigen kleine kringetje. Lege woorden. Nauwelijks zijn ze gesproken, of ze zijn al weer vergeten. Geen woorden, die ‘beklijven’ (om nog maar eens zo’n oud Nederlands woord van stal te halen!). Beklijven, dan zitten ze vast, want dat heeft te maken met ‘kleven’. Dat zijn dus woorden, die niet meer loslaten, die blijven spreken. Onze woorden beklijven niet, ze worden snel vergeten. Daar zit dus ook totaal geen wasdom in. Maar in het Woord van God groeit het, het eeuwige leven, als in het zaad dat overal in de buurt over de akkers in ons mooie polderlandschap werd uitgestrooid. Het wast! Daar zit beweging in en groei, het wordt groter en groter, sterker en sterker, totdat het de weerbarstige bodem uitbarst.

Precies zó ging het ook met het Woord van God. Langzaam, maar zeker, gestadig en als maar dóór. Zó brak het Woord Zich baan over heel de wereld. En NOG gaat het verder en verder. Het komt ook tot ons op zondag in de kerk of bij “Nederland zingt” of in de ‘Hour of Power’ of in het mooie Dagboek van Arie van de Veer. Het Woord van God wil ook in ons wortel schieten.

De vraag is echter: Laten we dat Woord ook toe in ons leven, zodat het daar tot bloei en wasdom kan komen?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *