Zo’n preek als “Bij de mensen is dit onmogelijk…“, wat moeten we daar nu mee? De situatie van de rijke jongeling en zijn vraag aan Jezus zijn heel actueel. We spreken de laatste tijd weer veel over “de arme kant van Nederland”. Rijkdom is blijkbaar een probleem en armoede nog meer! En het verschil tussen rijk en arm wordt steeds groter en schrijnender. Hier in Nederland is dat al zo, laat staan elders in de wereld. Wereldhandelconferenties tussen de zogenaamde rijke en zogenaamde arme landen kunnen daar maar geen verbetering in brengen. De arme landen met hun grote bevolkingsaantallen krijgen het steeds zwaarder te verduren. Nog steeds klinkt de aanklacht van Berthold Brecht (70 jaar geleden!): “Zou ik niet arm zijn, was jij niet rijk!”.
Ook de vraag van de jonge man “Hoe kom ik in de hemel?” is erg actueel. Velen stellen zich vandaag dezelfde vraag: “Hoe word ik een beetje gelukkig? Wat heb ik in dit leven en daarná nog te verwachten?” Men zoekt een stukje levensvervulling en zekerheid, maar waar vind je dat? Bij mensen? Nee toch! Bij sekten en religieuze bewegingen? Misschien. Bij kerken? Een vraagteken: waarom lopen ze dan leeg? Bij God? Ja, maar waar moet ik dan zoeken?
Misschien dat het Evangelie van vandaag ons wat verder kan brengen. Laten we ’t hopen. Wat bedoelt Jezus dan? Moet je alles weggeven? Of gaat het er om dat je aan anderen denkt? Mag je nog wel leuke dingen voor je zelf kopen en daar van genieten? Zo’n dure auto bijvoorbeeld?
Als je arm bent, ben je dan soms beter af? Is het geen vernedering om naar de voedselbank te moeten? Allemaal vragen die op de mens van nú afkomen.
Jezus zegt: “Bij de mensen is dit onmogelijk, maar bij God zijn alle dingen mogelijk.” Kunnen we daar wat mee? Kunnen we daar misschien een beetje moed en hoop uit putten?