Advent gebed

De treurnis, die wij in de wereld moeten meemaken, niet het laatste. Maar de hand van God, die ons vasthoudt en bewaart, die is het laatste! Dat te weten en te geloven, daarop te mogen rekenen en daarnaar uit te zien, dat is de vrede waar Paulus het over heeft in zijn Efeze-brief. Dat gaan we met Kerstmis vieren.

EngelKom, Kerstkind, met uw stralend licht
waardoor de nacht wordt stukgebroken
waarin de wereld licht verdoken
en ondergaat in zelfgericht.

Vertoon uw vriendelijk aangezicht
waar overal de haat blijft stoken,
nooit wordt vergeven, wel gewroken,
en ramp op ramp wordt aangericht.

Schijn met uw licht in onze nacht.
Verwin ons door uw liefdesmacht
en breek weer nieuwe verten open.

Verlosser, hoor naar onze klacht!
Zie, hoe mijn hart uw heil verwacht
en wil mij in uw lichtglans dopen.

Uit H.Muys: Als reukwerk voor Uw aangezicht (uitg.Kok, Kampen).

Ter overdenking

“Hij is onze vrede” (Efeze 2, 14)
Wat betekent dat: vrede hebben? Oorspronkelijk heeft “vrede”te maken met “omheinen”. De Duitsers kennen het nog in hun woord “einfriedigen”: omheinen, insluiten. Vrede hebben betekent dus: veilig omsloten zijn.

Daarbij kun je denken aan een stuk land, waar omheen een muur loopt, die het aan alle kanten veilig omringt, zodat indringers buiten gehouden worden. Als een mens vrede heeft, weet hij, dat hij een muur heeft, die hem beschermt. “Ik hoef dus niet bang te zijn”, denkt hij dan.

Het is al heel wat, wanneer een mens dat weten mag, want diezelfde mens is ook omgeven door angsten, zorgen en zonden. “Maar ik hoef toch niet bang te zijn, ik ben in veilige hoede, ik bezwijk niet, want ik wordt vastgehouden!” Zo mogen we ons zelf moed in spreken! Zo is ’t toch, niet waar? Maar kunnen we wel zo zijn, zo zeker en moedig? Zijn we dat ook wel? Of zitten we meer in een zee van onrust, van onbeantwoorde vragen, van allerlei drijfzand, waarop we ons nauwelijks staande kunnen houden? Zijn wij niet mensen met een te klein geloof en een te groot wantrouwen? Ja, zo zijn wij ook heel vaak: prijsgegeven aan innerlijke rust en vredeloosheid. Daar kunnen we het ook heel moeilijk mee hebben. Onze dagen zijn met zorgen vervuld, onze nachten zijn angstaanjagend, onze gedachten malen voort en voort. Wat zouden wij graag een muur hebben, die ons beschut! Bestaat zo’n muur wel voor ons?

“Hij is onze vrede!” zegt de Bijbel. Dat betekent: Ja, er is vrede, er is een veilige omheining voor u en voor mij! Niet, omdat u zo’n flinkerd bent, zo vastberaden en vol zelfvertrouwen, maar alleen omdat Hij er is voor ons, omdat Hij in deze wereld zonder vrede is gekomen voor ons. Daarom kan er vrede zijn voor u en mij, Want in Jezus Christus is openbaar geworden, dat de hele onvrede van deze wereld een begrenzing en een einde heeft, en wel in Gods liefde en barmhartigheid.

God heeft de wereld lief, de wereld met al zijn verschrikkingen, onvrede en dood. En Hij heeft om die wereld een muur gelegd, een muur van Zijn genade. Nu is die wereld van ons met al zijn vragen en raadselen, zijn ellende en verschrikkingen, omsloten door Gods hand. Daardoor is al die treurnis, die wij in de wereld moeten meemaken, niet het laatste. Maar de hand van God, die ons vasthoudt en bewaart, die is het laatste! Dat te weten en te geloven, daarop te mogen rekenen en daarnaar uit te zien, dat is de vrede waar Paulus het over heeft in zijn Efeze-brief. Dat gaan we straks met Kerstmis vieren. Daarop gaan we ons nu al in Advent voorbereiden.

“Hij is onze vrede!” Denk daar aan en vier het feest! Het gezegende vredefeest met Kerst, voor heel de wereld!

Zing van de vrede,
de schaduw valt snel;
speel hier beneden
Gods kinderspel.

Gabriél Smit.

(Foto gemaakt door Aly Brug)

Eén gedachte over “Advent gebed”

  1. Mooie tekst en uitleg bij het begin van de Adventstijd.
    Dat het een tijd van Vrede mogen zijn , dat iedereen dit zou mogen waarderen , wát zouden we daardoor een MOOIE WERELD CREËREN ……

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *