Ouderen prijzen zich gelukkig als de kleinkinderen op bezoek komen.
Als ze komen logeren, dan is dat heel bijzonder. Het zet de hele boel op z’n kop!
Bij ons is dat regelmatig het geval, vooral in de schoolvakanties. Alles wordt daarop ingesteld. Je agenda wordt aangepast: geen vergaderingen en vaste afspraken, alle ruimte voor de kids! Opeens verandert er van alles. De TV is bezet, net als jij wilt kijken, behalve dan wanneer er schaatsen is of ijshockey (kleindochter is een enthousiast hockeyster!). De computer is in gebruik, net als jij hem nodig hebt. En ga zo maar door! Het eten is anders dan jij gewend bent (pasta’s, gekruld, pijpjes, sliertjes enz.). Bij de boodschappen wordt er rekening gehouden met de kinderen. Liefst zijn zij er zelf bij om uit te kiezen. Ja, alles draait om die kleine gasten! En dat hoort ook zo. Althans, dat vindt Oma! Opa sputtert nogal eens tegen, maar dat helpt natuurlijk helemaal niets.
En als de kleinste van de zeven kleinkinderen komt, een manneke van nauwelijks twee, dan staat binnen de kortste keren de hele tent op z’n kop! Het is alsof zijne Majesteit binnenkomt! Alle speelgoed wordt uit de studeerkamer gehaald en op de vloer van de huiskamer uitgestald. Daar wordt nauwelijks mee gespeeld en ’t moet straks allemaal weer worden opgeruimd. Maar dat geeft allemaal niets. Het is een gekoesterd ritueel! Wat ben je niet gelukkig met zo’n lief klein manneke?
Het kindergenot vindt niet alleen binnen plaats, maar strekt zich ook uit tot buiten. Opa – op z’n scootmobiel- heeft ze allemaal wel mee gehad, totdat ze te groot en te zwaar werden. Het was altijd feest om met zo’n kind door Barendrecht of Bleiswijk of Amersfoort en de contreien te rijden. Naar de ezeltjes kijken of kastanjes rapen of een speeltuin bezoeken. Bij ons in Barendrecht is een speeltuin met een kabelbaan en een huisje, dat vonden ze wel het mooiste plekje in de wereld! Tegenover ons huis stond ook een grote gele wereldbol, waar de kinderen in konden hangen. Maar op een gegeven moment heeft de Gemeente die weggehaald (te gevaarlijk) en in geruild voor een klim-gedrocht, waar geen kind meer plezier aan beleeft!
En oma en Opa maar zorgen! Vooral Oma natuurlijk. Hadden ze slecht gedroomd, dan kropen ze bij ons in bed, midden in de nacht. Het is één groot feest, de kleinkinderen in huis! Nu is de voorjaarsvakantie weer voorbij en hebben we even rust. Maar we zien al weer uit naar de volgende vakantie. Dan is het vast weer feest!