Een druk weekje

Soms komen een aantal dingen bij elkaar en dan heb je ’t druk!

Dat was deze week met mij het geval. Het begon ’s maandags met een zogenaamd GIPS project op het Johannes Calvijn College hier in Barendrecht. Dit project gaat uit van het Gehandicapten Platform in onze plaats (het PGB) en bedoelt de scholieren vertrouwd te maken met alle mogelijke handicaps die een mens kan overkomen. Zo laten we ze rijden in rolstoelen, lopen met een blindenstok, eten met aangepast bestek enzovoort. We doen dit ook met de leerlingen van groepen 7 en 8 op de Basisschool.

Soms komen een aantal dingen bij elkaar en dan heb je ’t druk!

Dat was deze week met mij het geval. Het begon ’s maandags met een zogenaamd GIPS project op het Johannes Calvijn College hier in Barendrecht. Dit project gaat uit van het Gehandicapten Platform in onze plaats (het PGB) en bedoelt de scholieren vertrouwd te maken met alle mogelijke handicaps die een mens kan overkomen. Zo laten we ze rijden in rolstoelen, lopen met een blindenstok, eten met aangepast bestek enzovoort. We doen dit ook met de leerlingen van groepen 7 en 8 op de Basisschool. Het is altijd een geweldige belevenis om te zien hoe enthousiast en belangstellend (leergierig!) de kinderen zijn. Deze keer waren we dus op een Scholengemeenschap voor Voortgezet Onderwijs, jongens en meisjes van 14 à 15 jaar. Eén van de lesvakken is daar “verzorging”. Daar konden we dus mooi op inspelen: de “patiënt” in de rolstoel zetten, met hem of haar naar de WC enzovoort. Het werd lachen, maar met een serieuze ondertoon! Al met al een kostelijke dag.

Dan moest ik me bezig houden met de voorbereiding van de Nationale Reuma collecte, die van 12-19 maart gehouden wordt. Jarenlang ben ik één van de wijkhoofden in het zich als maar uitbreidende Barendrecht. Ik regel de collecte in 3 wijken, onderverdeeld in 26 wijkjes, waar m’n collectanten lopen. Het is elk jaar weer een grote zorg om de wijkjes bemand (bevrouwd!) te krijgen. Maar ook nu is het weer gelukt, dank zij een groot aantal trouwe medewerkers, op wie je altijd kunt rekenen. Dan worden de bussen van zolder gehaald en klaar gemaakt met legitimatiebewijs, routebeschrijving en wat spulletjes van het Reuma Fonds, zoals ballonnen voor de kinderen. Alles gaat in een Reuma-zak om eind van de week afgeleverd te worden bij de mensen. Als u dit leest, wordt er dus in Barendrecht druk gelopen! En nu maar hopen, dat het flink wat oplevert!

Tenslotte had ik op woensdagmiddag de maandelijkse PCOB-middag, die ik mocht leiden. Onze afdeling is behoorlijk gegroeid, zeker ook door de collectieve ziekteverzekering, die de PCOB aanbiedt. Wij tellen op dit moment 403 leden. Enkele jaren geleden waren dat er nog maar goed 200! Ons dorp is rijk aan “ouderen”. Die willen ook allemaal graag hier blijven, dicht bij het winkelcentrum. De Gemeente is nu een woonvisie aan ’t ontwikkelen om dat mogelijk te maken. Dan moet Barendrecht wel “de hoogte in”. En daarover wordt flink gediscussieerd, want tot nog toe kenmerkt ons dorp zich door uitsluitend laagbouw. Enfin, vol op werk voor de nieuwe Gemeenteraad! Op de PCOB-bijeenkomst kwam een notaris ons vertellen over het nieuwe erfrecht. En de meditatie stond uiteraard in het teken van de Lijdenstijd. ’s Avonds nam ik nog deel aan een groot huisbezoek van onze kerk. Het ging over de vraag: “Wat geloof je nog?” Die vraag bleek heel wat moeilijker te beantwoorden dan vroeger. Waar kun je je tegenwoordig nog aan vast houden?

Al met al een druk weekje. Tussen de bedrijven door ben ik ook bezig geweest met de website, ben ik naar de tandarts geweest en heb ik de preek voor zondag geschreven. En dan zeggen ze dat ik reuma heb en een beetje rust moet houden…

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *